Heen en weer

... en dus vlogen we naar Hong Kong. De laatste bestemming in Azië is er een van 2 gezichten. En, hoe gek dat ook klinkt voor die Chinezen, deze kun je nu eens wél uit elkaar houden. De een is namelijk gewoon Chinees: druk, tachtig uithangborden per vierkante meter, overal eten, kostnieduur, en het meeste is nep. Ow ja, nieuw waren de turtles die je in een bakje (levend) kon aanwijzen en 10 minuten later in een currysausje op je bord kreeg. Het andere gezicht is dat van een van de belangrijkste metropolen van Azië en voormalig Europees grondgebied: alle dure merken… echt ALLE dure merken zitten er op een rijtje langs de haven. En dan bedoel ik niet een G-star of van die goedkope troep. Nee, handtasjes van een paar duizend euro, schoenen van pasgeschoten maar nu niet meer zo wild, noem maar op. En dus keken we weer onze ogen uit. Azië is echt beleven… op elke hoek van de straat gebeurt wel iets, staat wel iemand iets te verkopen (eten bijvoorbeeld) of struikel je over een tempel of zo. Het is en blijft een fantastisch continent. Maar goed, we gaan door. En wel naar… Australië! Zonnebrand in de aanslag, zwembroek bovenop in de backpack en het horloge weer 3 uur verder vooruit (gvd, dat kost ons dus nu al 3 uur vakantie, dat hele Australië grapje) – ready for take of!

Thadaaaaa – Australië. We zijn er, al een paar dagen eigenlijk. En verrek, ze zeggen tegen iedereen hier ‘mate’ (tegen Jip) en ‘darling’ (tegen Joske). Ze zeggen ook wel eens ‘Sweetie’ tegen Jip, maar dan lopen we hard door ;-).  Dit klinkt niet alleen vriendelijk, de mensen zijn hier ook echt buitengewoon aardig en behulpzaam. We zijn nu dus in Sydney en hebben hier lekker de stad verkend in een dag of 5. Uiteraard met hét symbool van Sydney op nr. 1: The Opera house. Indrukwekkend en gelegen in een prachtige haven met een fantastisch sfeertje. Uiteraard hebben we ons ook vermaakt op de vele witte stranden die Sydney rijk is: Bondi Beach, Coogee Beach en meer van die cool klinkende namen voor gespierde surfers en bikini babes. Super grote golven, dus dolle pret (‘leuk je gekend te hebben’). Ow ja, wij dus tussen die mensen in even een duikje nemen en wat denk je:…. Tudu…. Tudu tudu…… SHARK ALARM!!!!!!!! De sirenes gaan af, iedereen rent het water uit. Staan wij daar beetje verdwaasd te kijken (ook maar eruit dan…) blijkt er een shark gespot te zijn. (JAWS!!!!!!). Na wat speurwerk van de lifeguards (Hobster) gaat iedereen 20 minuten later doodleuk weer het water in. Wij pakken eerst nog wel een colaatje…. J

Inmiddels zijn we dan ook in Melbourne geweest. Daar hadden we een fantastisch B&B van Stan, een 60-jarige waterval aan info en een uitstekende gastheer. Ow ja, zijn ontbijtjes waren ook van hoge kwaliteit. Melbourne is een relaxte stad met veel cultuur (hebben er zelfs een echte Rembrandt gespot) , prachtige botanische tuinen (goed voor een picknick, ook goed voor ons budget), kleine steegjes met leuke barretjes en winkeltjes, een strand-scene, etc.

Nu komt er een twist in het verhaal, een wel zeer verassende wending, dus even opletten nu, komtie aan:

We genieten echt van de tijd in Australië, en van de dingen die we hier zien en ondernemen, maar na een ruime week bekroop ons beide hetzelfde gevoel: dat we het hier naar ons zin hebben, maar dat we onszelf hier niet de komende drie maanden zien doorbrengen.  We missen het interessante van Azië, waarbij we op elke straathoek verbaasd worden, in een cultuur en religie kunnen duiken en waar alles anders is dan thuis. We beseffen dat dit wellicht heel decadent kan klinken, en waarschijnlijk ook onbegrijpelijk is voor de echte Oz-fans.  Maar goed, zo voelen wij het en het gaf ons te weinig vertrouwen om een jeep te kopen en ons op deze manier min of meer voor 3 maanden ‘vast te leggen’. Voor een maand een auto kopen of huren vonden we geen optie, daar is de route veel te lang voor en dan ben je alleen maar kilometers aan het maken. Dus, om het kort te houden: we gaan terug, (nee, niet naar Nederland ;-)), maar naar Azië. En dan zien we wel. Na een vrij kort overleg  hebben we de knoop doorgehakt en een ticket geboekt. De hele nacht daarna natuurlijk niet kunnen slapen van deze twist (ok, alleen Joske dan), maar deze beslissing voelt goed.

We zitten nu aan de Westkust, in Fremantle (‘Freo’), net onder Perth. We hebben hier een klein appartementje voor 4 nachten. Beetje a la ons oude appartement aan de Orthenstraat in Den Bosch, heel grappig. Alleen dan met een prachtig strand om de hoek, maar geen Kees Kroket. Wel is Freo een heel gezellig stadje, waar je echt vakantie kunt vieren. Normaal zouden we vanuit hier de jeep gaan kopen en vanalles gaan regelen, nu hebben we 4 relax-dagen. Er is een Perth ook een kunst- en cultuur festival (soort Boulevard, verrek, het is echt net Den Bosch!), openluchtbioscopen, sculpturen bij de zee, leuke marktjes, en vooral: heel veel koffiebarretjes. Komt goed dus deze dagen.  Op 7 maart vliegen we naar Bangkok. Voor de trouwe fans: de volgende update zal dus ongetwijfeld weer over eten gaan. J

Cheers for now!