Een dieptepunt als hoogtepunt

Lieve lezers,

We willen jullie voordat we starten met een nieuw verhaal, toch ook even de keerzijde van het reizen laten zien. Want nee, het is niet altijd koek en ei. We hadden zoals gezegd de knoop doorgehakt om weer terug te gaan naar Azië. Maar dat gaat nooit zonder slag of stoot natuurlijk. Want mijn god… we hadden nog 4 dagen Fremantle (West Aus) voor de boeg. En dat is weinig…. Tenminste als je je bedenkt dat we (i.v.m. onze geplande roadtrip) al hadden geshopt bij de Ozzie Aldi voor wat Muesli (1,5 kg), thee (100 zakjes), Aardappelpuree (voor 16 porties), kruiden (potjes) en ga zo maar door. En ALLES moest op natuurlijk. Meenemen is geen optie en weggooien is zonde. Nou mensen – het viel net mee, maar het is gelukt. (nee, we hebben niet alles in 1 pan gegooid en daar 4 dagen van gegeten. Wel geprobeerd, maar smaakte niet zo). Dus voordat je je bedenkt dat reizen alleen maar positief is… dan vergis je je.

Goed, genoeg gezwetst. Over tot de orde van de nacht – het is immers 7 uur vroeger bij jullie. We zitten weer in Bangkok en staan op het punt naar het zuiden af te reizen. En dat betekent: zon, zee en strand. En duiken niet te vergeten. Want we gaan direct door naar de Similian en Surin eilanden om te duiken. Een 3 daagse live-aboard trip, We duiken op Richelieu Rock, dat ontdekt is door Jacques Cousteau (prima zin voor nationaal dictee – wie verzint die namen!). Naja, het wordt vet in elk geval. Want daarna staan er nog een aantal bounty bestemmingen op de agenda. Zoals gezegd: a tough life it is.

Terugkomen in Bangkok was heerlijk, hoewel we ook in Fremantle nog een aantal prima lazy days hebben gehad (stadje, strandje, sculpturenfestivalletje – je kent het wel). De traditie van shakes, fruit en Pad Thai is inmiddels alweer ‘vollenbak’ ingezet.

…. Inmiddels 4 dagen verder…

 WOW, wat een gave dagen op de boot hebben we achter de rug. Negen fantastische duiken gemaakt, met als absoluut hoogtepunt (en dieptepunt, letterlijk dan) een duik met een Manta Ray, doorsnede ongeveer 6 meter (breder dan ons eigen huis!), die wel 25 minuten rond ons heen bleef cirkelen. Tranen in de ogen (Joske dan) en kippenvel onder water (was ook 30 meter diep, watertemperatuur was gedaald tot 28 graden… best fris dus ;-)). Hoogtepunt voor Jip was bovendien het winnen van het tandenborstel-moordspel op de boot. Bijzonder, JIp geeft normaal helemaal niks om winnen.. ;-) Het schema op de boot was iedere dag zo’n beetje hetzelfde: opstaan om 6.30 uur, klein ontbijtje, 7.00 uur eerste duik, 8.30 uur biiiiig breakfast, 11.00 uur 2^de duik, 12.30 uur lunch (geweldig wat de kok uit dat kleine keukentje in de kajuit toverde), 15.00 uur een 3^de duik, snacks, 19.00 uur avondeten. We hebben ook nog een nachtduik gemaakt, spannend om in het pikdonker een net zo’n pikdonkere oceaan te springen met een zaklamp.

Inmiddels hebben we ook wat plannen gemaakt voor de komende tijd. Eerst is het tijd voor some serieus beachtime. En dan zit je goed hier in het zuiden van Thailand. Morgen naar een klein eilandje, en op 22 maart vliegen we naar Nepal, voor het betere trekking-werk. We vermaken ons prima, zet de tijd maar stil wat ons betreft. Wordt vervolgd!

Jip en Joske